Nadat ik mijn mountainbike een tijdje had laten verstoffen in de schuur, besloot ik dat het tijd was om hem weer eens te gebruiken. Het was een full suspension mountainbike, die er indrukwekkend uitzag, maar die niet per se vaak de bergen (of heuvels) had gezien.
Tijd om daar verandering in te brengen. De Utrechtse Heuvelrug leek me een mooie plek om te beginnen.
Maar voordat ik kon vertrekken, moest ik de fiets in mijn auto krijgen. Simpel, toch? Het voorwiel moest eraf – niks moeilijks aan. Dat lukte dan ook vrij makkelijk.
Maar het wiel er weer op krijgen … dat was een ander verhaal.
Wat begon als een “ik fix dit wel even”-taakje, veranderde in een soort mechanische puzzel waar zelfs MacGyver een beetje van zou zweten. Het wiel bleef aanlopen, en hoe vaak ik ook draaide, schroefde, en zuchtte – dat ding wilde maar niet draaien zoals het hoort. Na een half uur – of was het al een uur? – gaf ik het op.
Tijd voor plan B: Op naar de fietsenmaker.
En natuurlijk, wat denk je? Binnen vijf minuten had hij het gefikst. Een paar schroefjes die ik had gemist, een beetje vakmanschap en voilà: dat wiel draaide weer als een geoliede machine. Voelde me even alsof ik een IKEA-kastje zonder handleiding had geprobeerd in elkaar te zetten.
Het deed me denken aan mijn werk als recruitment trainer.
Iedereen kan een wiel proberen te vervangen, toch? Maar om het écht soepel te laten lopen, heb je kennis, ervaring en misschien wel een inbussleuteltje nodig dat je over het hoofd zag.
Recruitment lijkt soms simpel. Het is geen rocket science, maar het is wel een vak. En net zoals bij mijn mountainbike: de echte vaardigheid zit ‘m in de details. Als je weet welke knoppen je moet draaien, maak je echt het verschil.
Niemand wordt geboren als recruiter. Het is een vak, en je leert het door te oefenen, fouten te maken, en soms gewoon naar de specialist te gaan.
Aan welke knoppen heb jij geleerd te draaien om alles soepel te laten lopen?
